Karakteristieke panden met een beschermde status in de oude stadswijken van Rotterdam worden als broodjes opgekocht door investeerders, die ze vervolgens verkameren voor studenten. De daarna gerealiseerde units zijn klein, bieden een beperkt woongenot en stimuleren alleen het kortdurende karakter van de bewoning. Dat ontmoedigt de sociale cohesie in de wijken.

Ook de voorzieningen voor fietsplekken en afvalverwerking zijn op die manier ontoereikend voor de hoeveelheid kamers in een enkel woonhuis, waardoor ook het straatbeeld achteruit holt. Onderzoeken hebben aangetoond dat fietsenchaos een aanzuigende werking heeft op meer afval op straat.

De consequenties van deze ontwikkelingen zijn volgens raadslid Tjalling Vonk dat Rotterdammers, die deze panden in de oorspronkelijke staat zouden willen bewonen en wel bereid zijn deel te nemen aan de sociale leefbaarheid van de straat en de wijk, in wanhoop verhuizen. Hij wil dan ook dat VVD-wethouder Kurvers via de Verordening Toegang Woningmarkt paal en perk stelt aan deze verkamering en oneigenlijke woongroepen.

Of Kurvers er werk van maakt is afhankelijk van de vraag waar op dit moment méér behoefte aan is in een groeiende studentenstad?